In Groot-Brittannië staat er iets groots te gebeuren. Het land heeft een begrotingstekort van 153 miljard pond en de huidige regering wil dit in vier jaar weggewerkt hebben. Dit betekent dat er binnenkort 83 miljard pond bezuinigd zal worden op de overheidsuitgaven. Sommige dingen zijn al bekend gemaakt, zoals dat inkomens boven 44.000 pond per jaar geen kinderbijslag meer ontvangen, wat er bij defensie geschrapt zal worden en dat het collegegeld waarschijnlijk omhoog gaat, maar vanaf morgen weten we pas wat er precies gaat gebeuren.
Veel mensen zullen veel minder overheidssteun ontvangen dan ze nu hebben en veel banen in de publieke sector zullen verdwijnen. In sommige delen van Groot-Brittannië gaan er dus grote klappen vallen. Zoals in Liverpool, een oude, verarmde industriestad waar 40% van de beroepsbevolking in de publieke sector werkt. Een stad waar veel wijken er armoedig bijliggen met meer dichtgetimmerde ramen dan dat er mensen wonen. Een stad waar al zoveel werkeloosheid is die nu waarschijnlijk alleen maar toe zal nemen.
Natuurlijk veroorzaakt dit veel protest. Zo was er vandaag een demonstratie in Londen vlakbij het house of parliament. Werknemersorganisaties, groeperingen, studenten en geïnteresseerden hadden zich verzameld om te demonstreren tegen wat gaat komen. Veel spandoeken met leuzen als Don’t break Britain, Cuts kill communities en Save our schools werden overal omhoog gehouden. Veel mensen deelden flyers uit om mensen te werven voor andere demonstraties en acties. De sfeer was erg rustig. Mensen stonden voornamelijk bij elkaar, vrolijk pratend. Er was geen duidelijke strijdkracht merkbaar.
“Ik snap niet waarom ze hier allemaal blijven staan”, zegt een wat teleurgestelde Allison Caine die speciaal uit Liverpool was gekomen voor de demonstratie. “Ze moeten de straat op om mensen te werven voor hun acties. Nu werven ze alleen elkaar. Maar we zijn hier allemaal om dezelfde reden!” Af en toe pikte de sfeer wat op en werden er wat leuzen geroepen. Verder werd er door de demonstranten vooral vrolijk lachend met hun spandoeken geposeerd voor de vele camera’s.
Jonathan Davis, een activist van een lokale arbeidersgroepering, was dan ook niet te spreken over de dag. “Als dit de Britse bevolking moet vertegenwoordigen, dan hebben we een groot probleem”, zegt hij verontwaardigd. “We staan hier maar een beetje. Wat moet de regering dan denken? Oh, daar staat een groep mensen. En dan?!” De demonstratie stierf na een uur of drie dan ook een stille dood. Mensen vertrokken onopvallend. Ze gingen terug naar huis of verdwenen in de lokale pub.
Was dit het dan? Was dit het grote protest tegen de grote aankomende bezuinigingen? “Het is een proces”, zegt Simon Cohen van Unite the Union. “Een proces dat nog zeker tot in april gaat duren. Er komen nog vele demonstraties en vele gevechten voor we echt iets gaan bereiken.” Deze eerste demonstratie zo vlak voor de bekendmaking is voor Cohen vooral een manier om mensen erop attent te maken dat er veel staat te gebeuren en dat ze op zullen moeten komen voor wat ze willen. “Dit is nog maar het begin”, aldus Cohen.
Dit artikel is ook te vinden op de NOS Londen weblog.
Hi Marina,
Leuk verhaal! Ook erg leuk om steeds te lezen wat je daar allemaal meemaakt!
Groetjes Femke