Ian Siegal in Leicester – deel 1

Ian Siegal

Ian Siegal

 

                                                                                                                                                                                                                                                        Ian Siegals solo tour is voor mij een reis geworden. In totaal ben ik naar vier gigs geweest en het was een reis die heel veel voor me heeft betekend. Het heeft me naar plaatsen gebracht in de UK waar ik normaal nooit zou zijn gekomen, me in situaties gebracht die ik anders nooit had meegemaakt, me mensen doen ontmoeten die ik anders nooit had leren kennen en me ervaringen en verhalen gegeven die me altijd bij zullen blijven. Ik moest dan ook naar deze laatste gig in Leicester. Het voelde als een afsluiting van mijn tijd in de UK. En het was een geweldige avond! 

 

Ben Prestage

Ben Prestage

 

                                                                                                                                                                                                                                    Wat kan ik zeggen over Leicester? Ik vond het een gat. Ik zie niet in wat er leuk aan is en wat je er als toerist te zoeken hebt. Behalve één ding dan. Om een bezoekje te brengen aan The Musician. Een geweldige venue, met een geweldige sfeer. Echt een hidden gem in Leicester. Hier was de laatste gig van Ian Siegals UK solo tour met special guest Ben Prestage. Er was alleen één probleem, de laatste trein terug naar London vertrok al om 21.45 uur. Dat betekende dat ik dus een nachtje in Leicester moest blijven.       

Na wat rond te zoeken had ik dan ook een ontzettend leuke Bed & Breakfast gevonden: The Abinger Guest House. Knus, gezellig en gastvrij. Precies wat je verwacht van een Engelse B&B. De eigenaar deed me nog het meeste denken aan Basil Fawlty van Fawlty Towers. Hij was net zo lang, had hetzelfde haar en zelfs dezelfde stem! Zijn manieren waren gelukkig alleen een stuk beter..       

Ian Siegal

Ian Siegal

 

                                                                                                                                                                                                                                           Het vinden van The Musician was een heel avontuur. Ik ben hier in de UK tot nu toe nog niet naar één venue geweest die makkelijk te vinden was. Dat vind ik er ook zo leuk aan, het heeft me naar de vreemdste plekken geleid. Ik was eerst in het centrum iets gaan eten om vanuit daar verder te gaan lopen. Het was heel ijzig in Leicester, dus het was meer schuifelen dan wat anders.      

The Musician bleek best ver uit het centrum te liggen in een soort industriegebied. Ik wist precies waar ik was en had de aanwijzingen van de website zelfs uitgeprint over hoe ik moest lopen. Ik had ze tot de letter gevolgd. En eindigde in the middle of nowhere.. Gelukkig ben ik altijd voorbereid en had ik een kaartje van Google maps uitgeprint. Na wat gepuzzel en gedwaal had ik het toch gevonden.      

Ben Prestage

Ben Prestage

 

                                                                                                                                                                                                                                               The Musician was weer een heel andere zaal. Heel lang en diep met een piepklein podium. Ben zijn instrumenten pasten er net op met een plekje voor Ian ernaast. Het totale concert vond ik weer geweldig. Never a dull moment! Dit was toch al de vierde keer dat ik deze mannen zag optreden en je zou denken dat het gaat vervelen. Niets is minder waar. Ze blijven trouw aan hun belofte dat ze nooit twee keer dezelfde set spelen. Het was weer een totaal andere show.      

Het leuke aan deze avond vond ik niet alleen de muziek. Het waren ook de mensen die ik heb ontmoet. Ben en zijn vrouw Renee hebben namelijk een stel Nederlandse vrienden die voor het weekend speciaal naar Leicester waren gekomen om hem op te zien treden. Theo, Jan en Leo. Renee stelde me aan ze voor en het feit dat we allemaal Hollanders zijn schept natuurlijk gelijk een band.      

Ben Prestage en Ian Siegal

Ben Prestage en Ian Siegal

 

                                                                                                                                                                                                                                     Nu was het niet alleen ontzettend leuk om hen hier te ontmoeten en onze liefde voor deze muziek te delen, ze hadden ook nog een mooi verhaal te vertellen. Ik wist al dat Ben vaak in Nederlad optreed, maar wat bleek? Deze mensen zijn daar verantwoordelijk voor! Theo organiseert uit liefde voor de muziek voor verschillende artiesten optredens. Hij had wat van Ben zijn muziek op YouTube gezien en heeft toen besloten hem voor een tour van twee weken naar Nederland te halen.      

Richard Pavitt (het hoofd van Nugene Records, de platenmaatschappij waar Ian ook bij zit) is toen naar één van de optredens gekomen. Dit heeft weer veel deuren voor Ben geopend. Hij heeft al meerdere albums op zijn naam staan, maar zijn laatste album ‘Real Music‘ is nu ook bij Nugene uitgebracht. Dit is ook de reden dat hij nu met Ian on tour was.      

Ian Siegal

Ian Siegal

 

                                                                                                                                                                                                                                     De avond ging veel te snel voorbij en voor we het wisten was het optreden al afgelopen. Al werd er veel langer doorgespeeld dan bij andere avonden. Ik wilde graag nog even afscheid nemen van Ian omdat het waarschijnlijk wel een paar maanden gaat duren voor ik hem weer zie. Terwijl hij op het podium aan het inpakken was ging ik naar hem toe om een praatje te maken. Hij begroette me enthousiast en vroeg gelijk of ik toevallig morgen een trein terug naar Londen nam. Ik zei een beetje beduusd van wel. “Then I have something for you”, zei hij met een grijns.      

Hij pakte iets uit zijn jaszak en gaf het aan me. “Guess what, you’re travelling first class tomorrow!” Hij overhandigde me zijn eersteklas treinkaartje terug naar London. De schat! “I hope they give you a bottle of champagne or something.” Ik lachte breeduit en bedankte hem. “That is so nice of you! Thank you.” Hij had zijn kaartjes al maanden geleden besteld, maar op het laatste moment ging hij naar vrienden toe in de buurt van Leicester. Hij was blij dat iemand er ten minste nog iets aan had.      

Ben Prestage en Ian Siegal nemen afscheid na het optreden

Ben Prestage en Ian Siegal nemen afscheid na het optreden

 

                                                                                                                                                                                                                                    Na wat te hebben gepraat moest hij echt verder met inpakken. Snel zei ik dat ik nog één ding kwijt wilde. “I just wanna say thank you.” Ik vertelde dat ik dankzij deze tour van hem zoveel plekken heb gezien in de UK waar ik anders nooit gekomen zou zijn en zo ontzettend veel leuke ervaringen heb opgedaan. “For that I just wanna say thanks.” Hij glimlachte en omhelsde me terwijl hij zei “You’re welcome. I’ll see you in Breda sometime.” Met die woorden namen we afscheid.     

Nadat hij was vertrokken ben ik met Theo, Jan en Leo nog souvenirs van de tour gaan verzamelen. Zo hebben we de reclameposters van dit optreden van de muur gehaald en Theo en ik hebben er allebei één mee naar huis genomen. Ian heeft op deze tour ook een nieuw nummer ten gehore gebracht. Omdat hij nog wat moeite had met de lyrics heeft hij die in steekwoorden op een stuk papier geschreven. Dit papier zat altijd op zijn monitor geplakt.     

The lyrics

The lyrics

 

                                                                                                                                                                                                                                    Ik vond de manier waarop het geschreven is zo mooi. Het leest als een gedicht. Na het laatste optreden wordt dit toch weggegooid en met enige aanmoediging heb ik het mee naar huis genomen.     

Cynical ones, same long run.
Try tellin’, desperate father,
how only voices, dream never dreamt.
Try tellin’ him subtle difference, justice.
Try tellin’ me she isn’t angry.
Pitiful discontent.
Flaunt in face, line up punishment.
Then expect you to say thank you.
Proud and pleased.
Symptoms, disease,
schoolboy, tin can, dreams, drain.
Boys on both sides, blown to bits,
beaten and maimed.
Who takes all glory, none shame.
Keep, never thought for a moment,
human life, cheap.
Go before folded arms and weep.

                                                                                                                                                                                                                                Ik had die avond ook nog eens het geluk dat Leo een professionele fotograaf is voor een bluesmagazine. Toen ik stond te praten met Ian heeft hij dan ook enkele prachtige foto’s gemaakt. Die kan je binnenkort zien in “Ian Siegal in Leicester – deel 2“. 

Video

Deze twee filmpjes heb ik die avond gemaakt. 

Ian Siegal – Dublin Blues
  

Ian Siegal en Ben Prestage – Fishin’ Blues
 

This entry was posted in Column, Fotoverslag, Videoverslag and tagged , , , , , , , , , . Bookmark the permalink.

6 Responses to Ian Siegal in Leicester – deel 1

  1. Pingback: Video : Ben Prestage & Ian Siegal jamming | BluesMagazine.nl

  2. Hananja says:

    Wat een ontzettend leuk reis/concert verslag Marina! Ik heb genoten!!! Schrijf je weleens voor Bluesmagazine.nl??? We kunnen je daar goed gebruiken hoor. 🙂

  3. José Gallois & Nicolette Johns says:

    Hallo Marina,

    Wat hartstikke leuk voor je dat je je zo hebt geamuseerd met de jongens.
    Leuke foto’s heb je gemaakt!
    Wij (José mijn man en ik) zijn al heel lang bewonderaars van Ian, we hebben hem ontdekt bij de Lee Sankey band toen zij in de kelder van het North Sea Jazz optraden in 2004. Door de tijd heen zijn we vrienden geworden.
    Wij kennen Leo en Theo van zien maar zij kennen ons zeker want er zijn weinig optreden van Ian die wij niet gezien hebben.
    Wij, een vriendengroep van rond de 16 man, hebben elkaar allemaal leren kennen via de gigs van Ian Siegal! De jongens (bandleden) noemen ons de “Usual Suspects”.
    Wij hebben het altijd over Reverend Ian’s “congregation” en als daar een nieuw zieltje bijkomt vinden wij en Ian dat alleenmaar heel geweldig!

    Misschien tot ziens,

    Nicolette & José

    • Marina Kalle says:

      Well can I get a Halleluja? Beschouw me bekeerd ;).

      Wat leuk om te horen allemaal! Ik hoop jullie dan zeker een keer tegen te komen bij een volgende gig. Als ze weer in Nederland zijn ga ik hoogstwaarschijnlijk weer kijken 😀 .

  4. leo Gabriels says:

    Hallo Marina;
    Wel een late reactie op deze site maar wij BenHeads uit holland vonden het leuk je ontmoet te hebben in de,, Musician ,,! En dat je dit mooi verslag hebt gemaakt !. Ook dat je het bluesvirus mag krijgen ,wat heel prettig is! kan ik je zeggen . Dat je ook welkom bent bij http://www.bluesmagazine ! om gewoon je eigen verhaal daar te kunnen doen . De NOS mag blij zijn met zo iemand als jij ! En wij Benheads , zijn blij met jouw! in ons blueswereldje.
    Tot Juni.
    namens Tio , Lio and Jan .

    • Marina Kalle says:

      Aaaw :D. Lief!

      Vond het ook super leuk jullie te ontmoeten! Kijk alweer uit naar juni en heb er nu alweer zin in om wat te schrijven voor bluesmagazine.nl. Tot bij het volgende concert van Ben!

      Volgens mij heb ik het virus goed te pakken.. 😉

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *