Ian Siegal in London

Ian Siegal

                                                                                                                                                                                                                                                          Camden Town. Het is donker en koud op straat. Op zoek naar Dingwalls. De club ligt verborgen in een hoekje van Camden Lock Plaza. Een sfeervolle, donkere club. Het enige licht komt van enkele spotjes en van kaarsjes op de tafels die door de hele zaak staan. Precies wat je van een bluesclub verwacht in Londen. Ik was er vroeg. Een tafeltje vooraan, precies in het midden voor het podium riep me.

Ben Prestage

                                                                                                                                                                                                                             De show begon met one-man-band Ben Prestage. De man was weergaloos deze avond! Ik heb hem nog niet zo goed horen spelen tot nu toe. Hij ging helemaal los en bracht de sfeer er al snel in. Het publiek was deze keer ook wat gevarieerder dan bij andere gigs. Het gemiddelde bluespubliek in de UK is van middelbare leeftijd maar vanavond was het van alle leeftijden. Al was ik waarschijnlijk nog steeds een van de jongsten in de zaal.

Ben Prestage op zijn cigar box guitar

                                                                                                                                                                                                                            Ben speelt natuurlijk op meedere gitaren, maar de mooiste daarvan is zijn cigar box guitar (diddley bo). Gemaakt van een sigaardoos met drie normale snaren en een bassnaar. Het hoogtepunt van zijn show vond ik dan ook het voorstellen van de band. Want het is natuurlijk onmogelijk dat hij al deze geweldige muziek helemaal alleen maakt. Zoals de basgitaar speler die dan even een solo speelt. Ben Prestage everyone! En de drummer die wij niet kunnen zien want die zit achter hem. En dan de leadguitarist, waarmee hij eerst nog een discussie aanging want die wilde rock&roll spelen in plaats van blues. Uiteindelijk gaf hij toe.. Mister Ben Prestage!

Ben Prestage

                                                                                                                                                                                                                                Na een korte pauze is het Ian zijn beurt. Hij begint zijn show met het vriendelijke verzoek of de mensen achterin alsjeblieft hun kop willen houden want de rest wil misschien wel van de muziek genieten. En dan druk ik me nog netjes uit.. Hij begrijpt het wel, dit is nou eenmaal de enige bar in Camden Town en je moet toch ergens uitgaan.. Lukt het niet, daar is de deur. Typisch Ian. Maar hij heeft gelijk, want de muziek die hij speelt daar wil je naar luisteren.

Ian Siegal stemt met zijn Iphone

                                                                                                                                                                                                                                 Dit was de derde keer dat ik hem solo hoorde spelen en weer was het een totaal andere show. Hij speelt nooit twee keer dezelfde set. Ian is iemand waar je gefascineerd naar kijkt en luistert. Als hij speelt vraagt hij je aandacht. Hij legt zoveel gevoel in zijn muziek dat het je raakt. Ook als je niks om blues geeft. Ik was zo blij dat hij Dublin Blues weer speelde. Ik hou van dat nummer. Ik wil zo graag dat hij het op een cd zet! Tussendoor zei hij dat hij zich op zijn gemak voelde en daarom vooral speelde waar hij nu zin in heeft. “I feel at home because I’m drunk and the place is full of strangers.”

Ian Siegal

                                                                                                                                                                                                                                     Nu Ian en Ben elkaar een beetje beter kennen (bij de eerste show in Milton Keynes hadden ze elkaar net ontmoet), eindigen ze de show altijd met enkele nummers samen te spelen. Natuurlijk is er niks gepland en alles is pure improvisatie. Heerlijk! Het ging van nummers als Backdoor Man naar Revelator naar Johnny Cash zijn Folsom Prison Blues naar Fishin’ Blues. Een mix van wat ter plekke in ze opkomt. De sfeer zat er goed in en het publiek ging letterlijk uit hun dak. Ik vind het toch knap dat je bij een club als Dingwalls waar iedereen zit, het publiek zo gek krijgt.

Ian Siegal en Ben Prestage

                                                                                                                                                                                                                                    Het was een geweldige show. Voor mij de beste tot nu toe! De sfeer was gewoon zo goed. Daardoor voelde het alleen nog niet af. Het is voor mij ook een reis geworden en die eindigt pas in Leicester, bij de laatste gig op zaterdag. Het probleem daar was alleen dat de laatste trein terug naar Londen al rond half tien vertrekt. Dat is geen optie natuurlijk. Oh well, dan blijf ik toch! Ik heb dan ook een leuke en goedkope bed & breakfast gevonden en blijf een nachtje in Leicester. Can’t wait! 

Ian Siegal